De houten molen werd in 1914 vervangen door een windmotor.
Vanaf 1932 was er een elektromotor inzetbaar.
Bron: archief Van der Veen.
Getuige onderstaande foto's zal het gemaaltje tegen 2005 zijn ingestort nadat men (vermoedelijk) voor het verwijderen van de installaties de voormuur eruit had geslagen.
Aanvullingen
In de bosschages, aan het eind van de Poeltjelaan, is een restant van de vroegere windmotor nog aanwezig in de vorm van een met bakstenen gemetseld fundament. Het moet een forse windmotor zijn geweest. In latere jaren heeft er zo te zien nog een op- en aanbouw plaatsgevonden, eveneens van metselwerk, t.b.v. een gemaal dat de windmotor opvolgde, maar ook dit ziet er al weer verweerd uit. Naast de vroegere voor- en achterwaterloop van de windmotor werden stalen pijpen geplaatst voor de op- en afvoer van water. Deze pijpen zijn nog steeds aanwezig, met dichtgelaste uiteinden. De breedte van de hoekprofielen van de torenstaanders was ca. 13 cm en de toren had onder op de fundering een breedte van ca. 315 cm. De windmotor moest vroeger, zoals nu ook nog is te zien, een flinke hoogte overbruggen bij het opmalen. De sloot waarop werd uitgemalen heeft tegenwoordig geen functie meer, is dichtgegroeid en loopt nu dood tegen de spoordijk.
Jan Wagenaar en Wim Mensinga, 27 sept. 2017.
4. Foto's: Willem Jans, 5 maart 2004 5. Foto: Jan Wagenaar, 27 sept. 2017
